مدت زمان تقریبی مطالعه: ۱۵ دقیقه
چگونه با کاربرد آهنگها تدریسی مؤثر و پرهیجان داشته باشیم؟ لیریک ترانهها فواید بسیاری دارند مانند: معرفی فرهنگهای گوناگون و شیوایی بیان و ایجاد حس آرامش. ترانهها قابلیت بازخوانی دارند و منبع ارزشمندی برای تد ریس انگلیسی هستند.
در گذشته، انگلیسی به روش سنتی تدریس میشد و مربیان صرفا به معرفی واژگان و نکات گرامری میپرداختند. زبانآموزان هم مجبور بودند این نکات را حفظ کنند. این روش باعث دشواری در امر یادگیری بود. امروزه با استفاده از آهنگ میتوان فضای تدریس و تمرین را در کلاس بهبود بخشید.
آهنگ و ترانه بیش ازآنچه تصورمیشد، ابزاری سرگرمکننده و همراه همیشگی تجربه تدریس انگلیسی بهشمار میآید. آهنگ و موسیقی مناسب، محیطی آرامشبخش و آسوده را فراهم میسازد و منبع مستقیم و واقعی در کلاس زبان بهشمار میآید. پس چرا ترانهها توسط مربیان نادیده گرفته میشوند؟ در این مقاله ارزش آهنگهای انگلیسی درارتقای تدریس زبان به نمایش درآمده است.
آهنگ بیانگر عشق و احساسات، قصههای به یادماندنی، رویاها و ایدهآلهای انسان در فرهنگهای مختلف است که در قلب زبانآموز طنینانداز میشود. کسب ناخودآگاه مهارتهای زبانی، بستگی به رودرویی معنیدار و مکرر با مطالب قابل فهم دارد.
من هر ترانه دارای ریتم و سبک بیان محاورهای یا شاعرانه است. در نتیجه، زبانآموزان با سبکهای گوناگون و جذاب آشنا میشوند.
در کل، کاربرد اصلی آهنگ ایجاد آرامش و سرگرمیست. موسیقی میتواند برای انسان آرامبخش باشد، قوای ذهنی را تمدید کند و خلاقیت را ارتقاء دهد. تقویت عزت نفس توسط ایجاد رضایتمندی از اجرای موسیقی، و داشتن پتانسیل ریتمیک در ایجاد انرژی و نظم از دیگر امتیازات موسیقی است.
یادگیری زبان از طریق آموزش آن انجام میشود و نظریههای آموزش زبان روی فرایند یادگیری آن که به شرح زیر است، تمرکز دارند.
امروزه تعریف یادگیری متأثر از مطالعات روانشناختی درباره فرایند یادگیری است. در اینجا به تأثیر همزمان تدریس انگلیسی و کاربرد آهنگ از دیدگاه مطالعات مغز انسان میپردازیم.
نظریه هوش چندگانه (MI) ، به انواع گوناگون هوش و درجات آن اشاره دارد. مطابق با این نظریه ، هوش انسان دستکم به نُه دسته اصلی طبقهبندی میشود: هوش کلامی یا زبانی، هوش ریاضی یا منطقی، هوش بصری یا تجسمی، هوش حرکتی، هوش موسیقی، هوش بین فردی ، هوش درون فردی، هوش طبیعتگرا و هوش وجودی که همه وابسته و مکمل همدیگرند. بنابراین همه آنها توانایی یادگیری زبان را افزایش میدهند.
پژوهشهای روانشناختی درباره زبان نشان میدهند که آهنگ، یادگیری زبان را در هر دو نیمکره مغز فعال میکند .آهنگ اطلاعات زبانی را به شکلی متفاوت به مغز ارسال میکند. در نتیجه یادگیری زبان در نیمکره راست نیز فعال میشود.
استفاده از آهنگ انگلیسی در کلاس آموزش زبان، با ایجاد فضایی هماهنگ، در کاهش اضطراب زبانآموزان، تقویت علاقه و انگیزه در یادگیری، و یادگیری عاطفی نقش دارد. یک پژوهش میدهد یک مربی ایدهآل میتواند با ایجاد انگیزه، علاقهمندی، و نگرش مثبت دربرابر فعالیتهای پویای کلاسی، فضای کلاس را برای تشویق بان آموزان و کاهش اضطراب آنها ارتقا دهد.
اضطراب
یادگیری زبان خارجی نباید همراه با اضطراب باشد. بنابراین، میزان اضطراب زبانآموز میبایست به کمترین میزان خود برسد تا بتواند در یادگیری زبان پیروزمند باشد.
انگیزه شناختی و احساسی منجر به تصمیمگیری آگاهانه برای شرکت در یک دوره پرتلاش و مستمر فکری یا جسمی میشود. ممکن است انگیزه ناشی از عوامل درونی مانند علاقه، اشتیاق و میل شخصی، یا عموامل بیرونی مانند رقابت با همسالان و همکلاسیها باشد. موضوع .بسیاری از آهنگهای انگلیسی برای جوانان جذاب است و در آنها انگیزه ایجاد میکند. جوانان تمایل دارند این آهنگها را بیاموزند و خودشان را در الگوی آهنگها پیدا کنند.
یادگیری در سایه احساس
پژوهشهای زبانشناختی-روانشناختی نشان میدهد که عوامل عاطفی در یادگیری مؤثرند و منجربه کارآیی بهتر مغز، افزایش فرایندهای چندگانه زبانی و بالا بردن ظرفیت یادگیری در زبانآموز میشوند. نتایج حاصل از این پژوهش، اثر شگفتانگیز موسیقی در بازدهی تدریس کلاسی را ثابت میکند.
آگاهی زبانی ابزاری در دست زبانآموز است تا به خودش کمک کند. بدین ترتیب علاوه بر زبان به نکاتی مانند فرهنگ، هویت و برابری نیز توجه خواهد شد.
خودآگاهی زبانی
خودآگاهی زبانی یک ویژگی پویا، مستمر، درونی و ذهنیست. خودآگاهی به زبانآموز نگاهی نو میدهد تا به چگونگی مکانیزم زبانآموزی توجه کند.
شنیدن آهنگ انگلیسی و اشتیاق دریادگیری یا خواندن آنها باعث میشود تا زبانآموز درباره زبان بهکار رفته در آهنگ کنجکاو شود. برای اینکه زبانآموز بتواند یک آهنگ را به تنهایی بخواند، باید مهارت صحبت به زبان انگلیسی را کسب کند و با ظرافت تلفظ آواها آشنا باشد. بدین ترتیب زبانآموز یاد میگیرد تا هر آوا را بهدرستی تلفظ کنند و برای انتقال معنی، آواهای گوناگون را بهکار برد. مشکلاتی که زبانآموزان در خواندن آهنگ انگلیسی با آن روبرو میشود، این امکان را فراهم میکند که به تفاوت بین عملکرد واقعی خود در زبان و مهارت حرفهای خوانندگان توجه کند. بدین ترتیب، زبانآموز پذیرش بیشتری برای تکرار تمرینات کلاسی و کسب دانش خواهد داشت.
بیشتر زبانآموزان نسبت به شنیدن آهنگهای انگلیسی نگاهی سرگرمکننده و شادیآفرین دارند اما ناخودآگاه یاد میگیرند که موسیقی راهی بسیار دلپذیر و کارآمد در ارتقای مهارتهای زبانیست. بدون موسیقی یادگیری کتاب درسی، واژگان جدید و دستور زبان بهشکلی مکانیکی انجام میشود. مهارت خودآگاهی آموختنی نیست بلکه فرایندی ذهنی، تدریجی و دربردارنده درک واقعیات زبانی و عملکرد چندگانه آن است.
با توجه به نظریه امآی، عملکرد زبان و ویژگی ذاتی آهنگ، به اهمیت کاربرد آهنگ انگلیسی در آموزش مهارتهای زبانی میپردازیم. مهارتهای زبانی شامل لیسنینگ، اسپیکینگ، واژگان، دستور زبان و رایتینگ است.
درک مطلب و لیسنینگ پایه کسب دیگر مهارتها در یادگیری زبان است. لیسنینگ برای مبتدیان بسیار دشوار و متفاوت از گوش دادن به زبان مادریست. زبانآموز با شنیدن آهنگ انگلیسی آماده رویارویی با انگلیسی واقعی در آینده خواهد شد. مربیان میتوانند تمریناتی را با توجه به سطح دشواری آهنگ و سطح دانش زبانآموز در نظر بگیرد تا به بهبود درک مطلب شنیداری او کمک شود. این تمارین باعث میشوند تا نکات و قوانین آوایی، و تلفظ درست در زبانآموز نهادینه شوند. این امر در ایجاد هماهنگی بین مهارت لیسنینگ و اسپیکینگ مؤثر است.
میتوان از آهنگ برای آموزش تلفظ درست واژگان در گفتگو استفاده کرد. زبانآموزان میتوانند با شنیدن مکرر آهنگها خطاهای خود را اصلاح کنند و به تلفظی حرفهای دست یابند. زبانآموز میتواند پس از آشنایی با قوانین آوایی ملموس در آهنگ انگلیسی، خودش به خواندن آهنگ بپردازد. پژوهشها نشان میدهند زبانآموزانی که به آهنگهای انگلیسی گوش میدهند نسبت به دیگران توجه بیشتری به تلفظ، قوانین واجها، استرس واژگان و لحن بیان دارند. بنابراین واژگان را درست تلفظ میکنند و روانتر به انگلیسی سخن میگویند.
هنگامی که زبانآموزان آهنگی تأثیرگذار را میشنوند ، مشتاق میشوند تا مطالب آن را درک کنند و خودشان بخوانند. بدین ترتیب زبانآموزان علاقمند میشوند تا همه واژگان لیریک را یاد بگیرند، حتی اگر برخی واژگان دشوار باشند. در نتیجه، جملات ساده را به خاطر میسپارند تا در گفتگوی خود بهکار برند .
معمولاً نوشتن به انگلیسی در زبانآموزان ایجاد خستگی میکند. نوشتن خلاق لیریک ترانهها، زبانآموزان را تشویق میکند تا با پیروی از آهنگ و الگوی آوایی آن، اشعار خود را بسازند. نوشتن لیریک آهنگهای مناسب احساسات را برمیانگیزد و الهامبخش است. بدین ترتیب، اشتیاق زبانآموز در بیان تجربیات و احساسات خود افزایش مییابد.
نتیجه
استفاده از آهنگ انگلیسی در آموزش باعث نهادینه شدن مهارتهای زبانی میشود. بدین ترتیب، قدرت ذهنی وعاطفی زبانآموز تقویت میشود تا بتواند از اضطراب کلاس زبان رهایی یابد. شنیدن آهنگ میتواند موانع روانی زبانآموز مانند عدم اعتماد به نفس و دلهره را کاهش دهد و اشتیاق او را برای درک مطلب و مشارکت در کلاس بیافزاید. آهنگهای انگلیسی از این نظر پتانسیل فوقالعادهای دارند. به علاوه، آهنگهایی که قابل درک، لذت بخش، معتبر و پر از آموزههای زبانی از قبیل ریتم باشند، در زندگی واقعی لازمند. چنین ویژگیهای ذاتی آهنگ باعث میشود تا بهعنوان منبع آموزشی مؤثر درکلاس زبان بهکار رود و برای پرورش هوش زبانی و پیشرفت آگاهی زبانی استفاده شود.