با یادگیری جملات کاربردی انگلیسی می‌توانید در یک کشور خارجی خود را معرفی کنید، سوال بپرسید و یک گپ کوتاه با شهروندان آن‌جا داشته باشید. اگر می‌خواهید چیزی بیشتر از Hi و How are you? برای گفتن داشته باشید با المپ در این مقاله همراه شوید ، همچنین می توانید در دوره های آنلاین زبان انگلیسی شرکت کنید تا زبان شما تقویت شود.
هنگام برخورد با یک فرد جدید پرسیده می‌شود و جایگزین سوال مستقیم از شغل و موقعیت فرد است، مثلا به جای اینکه مستقیم بپرسند شغل شما چیست؟ از What do you do استفاده می‌کنند.
پاسخ: اگر صاحب شغل هستید جواب دهید کجا کار می‌کنید یا اسم خود شغل را بگویید:
I work in a school / I’m the Director of English Experts Inc. / I’m a teacher
اگر وقت خود را جور دیگری می‌گذرانید، اینگونه پاسخ دهید:
I study chemistry at the university / I’m a stay-at-home father / I make videos for YouTube
عبارت‌های جایگزین: بعضی افراد مشاغل خاص دارند که صحبت درباره آن برایشان راحت نیست. بهتر است از این افراد در کل جور دیگری سوال پرسید تا باب آشنایی باز شود:
-“What do you do for fun?”
- “How do you spend your weekends?”
-“What’s your story?”
-“Tell me about yourself”
وقتی قصد دارید سر صحبت را باز کنید، این عبارت پرکاربرد انگلیسی انتخاب خوبی است.
پاسخ: وقتی حوصله صحبت کردن ندارید و می‌خواهید آن شخص را مودبانه از سر خود وا کنید از این عبارت‌ها استفاده کنید:
Yes, it is / Indeed
اگر خواهان گپ و گفتی کوتاه هستید این جملات کاربردی انگلیسی برای ادامه گفت‌وگو مناسب هستند:
— “Indeed, it is. I hope it will be nice this weekend too.”
— “Actually, it’s a little too hot for me. I prefer cold weather.”
توجه داشته باشید که Actually در اول جمله بار معنایی منفی به آن می‌دهد.
عبارت‌های جایگزین: تعداد زیادی جمله برای شروع یک مکالمه کوتاه وجود دارد:
— “Tomorrow is a holiday, isn’t it?”
— “This coffee tastes rather bitter, doesn’t it?”
— “That cake was delicious, wasn’t it?”
— “These chairs are really comfortable, aren’t they?”
— “All the presentations have been really good so far, haven’t they?”
این عبارت قبل از انجام کاری گفته می‌شود که ممکن است باعث سلب آسایش، آزادی و حق مالکیت دیگران باشد یا به قصد اجازه گرفتن برای استفاده از وسایل و اموال شخصی دیگر بیان می‌شود:
— “Do you mind if I sit here?”
— “Do you mind if I borrow your bicycle?”
اگر بخواهیم طرف مقابل کاری برای ما انجام دهد:
— “Do you mind closing the window?”
— “Do you mind lending me your bicycle?”
پاسخ: معمول‌ترین پاسخها در چنین مواقعی عبارات زیر هستند:
No problem! / Sure, go ahead! / Be my guest!
بعضی مواقع شما راضی نیستید که طرف مقابل آن کار را انجام دهد یا از اموال شما استفاده کند. پاسخ منفی می‌تواند Yes باشد اما زیاد مودبانه نیست، پاسخ‌های منفی معمول این‌ها هستند:
I’m sorry / I’m afraid
— “Do you mind if I sit here?” / “I’m afraid this place is already taken.”
— “Do you mind if I borrow your bike?” / “Sorry, I need it this afternoon.”
عبارت‌های جایگزین: دو عبارت جایگزین وجود دارد یکی غیررسمی و دیگری رسمی و مودبانه:
Is it cool if...? غیررسمی
Would you mind… رسمی و مودبانه
— “Would you mind if I closed the door?”
— “Would you mind if I borrowed your bike today?”
— “Would you mind lending me your bicycle?”
این عبارت پرکاربرد انگلیسی به‌طور معمول در رستوران، کافی‌شاپ، مهمانی، بار و... شنیده می‌شود و به نوعی تعارف زدن به حساب می‌آید. اگر کار توسط شخص خاصی انجام بپذیرد ضمایر me, them, etc. اضافه می‌شود:
— “Would you like to dance?”
— “Would you like me to close the door?”
— “Would you like them to cancel the order?”
پاسخها: عبارت‌های زیر پاسخ‌های رایج هستند:
Yes, please / No, thank you / I would love some / I would love to
— “Would you like some coffee?” / “I would love some. Thank you.”
— “Would you like to dance?” / “Sure, I’d love to!”
— “Would you like some tea?” / “I would love some, but maybe later.”
— “Would you like to dance?” / “I’d love to, but I’m too tired. Sorry. Maybe next time.”
عبارت‌های جایگزین: چندعبارت رایج غیررسمی و رسمی در این مواقع کاربرد دارند:
do you want غیررسمی
may I offer you / may I interest you in / Could I offer you / Can I interest you in رسمی
— “Could I offer you some water while you wait?”
— “Can I interest you in some car insurance?”
لحن صمیمی و دوستانه این عبارت برای شروع یک رابطه‌ی دوستی بسیار مناسب است، این عبارت پیشنهاد می‌دهد کار یا اقدامی به‌طور مشترک با دو یا چند نفر انجام شود:
— “Shall we drinking coffee”
— “Shall we playing some football”
پاسخها: پذیرفتن پیشنهاد با عبارات زیر مناسب است:
Good idea! / Sure! / Sounds great! / OK, let’s do that! / That would be lovely
برای نپذیرفتن پیشنهاد عبارت‌های زیر را به‌کار ببرید:
— “What about later?”
— “How about tomorrow instead? I’m too tired right now.”
عبارت‌های جایگزین: می‌توان از عبارت‌هایی استفاده کرد که امروزی‌تر هستند:
— “Should we start the meeting?”
— “Sounds good to me. I have a lot of work today.”
— “What do you think about watching a film?”
— “What would you say to going to the cinema?”
— “What do you say to some pizza?”
Thanks so much (1= خیلی ممنونم
برای تشکر کردن استفاده می‌شود. می‌توان با استفاده از الگوی زیر جزئیات بیشتری به جمله‌ی تشکرآمیز اضافه کرد:
Thanks so much + for + [noun] / [-ing verb]
Thanks so much for the birthday money.
Thanks so much for driving me home.
= من واقعا قدردانِ... هستمI really appreciate… (2
این عبارت نیز برای تشکر به‌کار می‌رود.
I really appreciate your help.
می‌توان عبارت‌های 1 و 2 را باهم به‌کار برد:
Thanks so much for cooking dinner. I really appreciate it.
Thanks so much. I really appreciate you cooking dinner.
Excuse me (3= عذر می‌خواهم
برای بیان عبارتی به شکل مودبانه در ابتدای جمله می‌آید:
Excuse me sir, you dropped your wallet.
Excuse me, do you know what time is it?
4) I’m sorry= متاسفم
باز هم عبارتی دیگر برای عذرخواهی:
I’m sorry for being so late.
I’m sorry for the mess. I wasn’t expecting anyone today.
I’m really sorry I didn’t invite you to the party.
What do you think? (5= شما چه فکر می‌کنی؟
برای نظرخواهی از کسی راجع به موضوعی به‌کار می‌رود:
I’m not sure if we should paint the room yellow or blue. What do you think?
How does that sound? (6= چطور به نظر می‌آید؟
برای نظرخواهی از دیگران راجع به طرح، ایده، لباس و... شما به‌کار می‌رود:
We could have dinner at 6, and then go to a movie. How does that sound?
Let’s hire a band to play music, and Brent can photograph the event. How does that sound?
That sounds great (7= عالی به نظر می‌آید
در جواب سوال 6 گفته می‌شود و می‌توان به جای great از عبارت‌هایی نظیر awesome، perfect، excellent و fantastic نیز استفاده کرد:
A: My mom is baking cookies this afternoon. We could go to my house and eat some. How does that sound?
B: That sounds fantastic!
(Oh) never mind (8= (اوه) بی خیال
تا به حال شده که یک موضوع را بارها و بارها برای کسی تعریف کرده باشید و او هرگز متوجه نشود، در آخر شما مایوس می‌شوید و می‌گویید اوه بی‌خیال. این عبارت به معنای مهم نیست یا فراموشش کن نیز به‌کار می‌رود:
A: Are you going to the grocery store today?
B: No, I’m not. But why—do you need something?
A: Oh, never mind. It’s okay, I’ll go tomorrow.
I’m learning English (9= دارم انگلیسی یاد می‌گیرم
برای اینکه بگویید زبان مادری شما انگلیسی نیست:
My name is Sophie and I’m learning English.
I don’t understand (10= متوجه نمی‌شوم
برای مواقعی به‌کار می‌رود که متوجه منظور طرف مقابل نمی‌شوید:
Sorry, I don’t understand. The U.S. Electoral College seems very confusing!
Could you repeat that please? (11= ممکن است دوباره تکرار کنید؟
با این عبارت می‌توان از کسی خواست سوال یا حرفش را بازگو کند:
Could you please repeat that?
Could you repeat that please?
Could you please talk slower? (12= ممکن است آهسته‌تر صحبت کنید؟
اشخاصی که زبان مادریشان انگلیسی است بسیار سریع حرف می‌زنند. با این عبارت می‌توانید از آن‌ها بخواهید شمرده‌تر صحبت کنند:
A: You can give us a call any weekday from 8:00 a.m. to 5:00 p.m. at five five five, two five zero eight, extension three three—
B: I’m sorry, could you please talk slower?
Thank you. That helps a lot (13= ممنون، خیلی بهتر شد
وقتی کسی درخواست شما را اجابت کرد از این عبارت برای تشکر استفاده کنید:
A: Ben, could you please make the font bigger? It’s hard for me to read the words.
B: Sure! I’ll change it from size 10 to 16. How’s this?
A: Thank you. That helps a lot.
What does _____ mean? (14= معنیِ ..... چیست؟
زمانی که معنی لغت یا عبارت جدیدی را نمی‌دانستید از این عبارت استفاده کنید:
A: What does “font” mean?
B: It’s the style of letters, numbers and punctuation marks when you type. A common font in the USA is Times New Roman.
How do you spell that? (15= چطور تلفظ می‌شود؟
وقتی اسم یا کلمه‌ای را برای اولین بار می‌بینید یا می‌شنوید:
A: My name is Robbertah Handkerchief.
B: How do you spell that?
= What do you mean? (16 منظورت چیست؟
وقتی کلمه را حرف به حرف متوجه شدی اما منظور را نگرفتی:
A: The Smiths do have a really nice house, but the grass is always greener on the other side.
B: What do you mean?
A: I mean that if we had the Smith’s house, we probably wouldn’t be happier. We always think other people have better lives than us, but other people have problems too.
Hi! I’m [Name]. (And you?) (17= سلام! من [ ] هستم. (شما؟)
برای یک سلام و احوال پرسی غیررسمی به‌کار می‌رود:
Hi! I’m Rebecca. And you?
Nice to meet you (18= از ملاقات با شما خوشبختم
بعد از احوال‌پرسی و آشنایی با کسی بهتر است از این عبارت استفاده کرد:
A: Hi Rebecca, I’m Chad.
B: Nice to meet you, Chad.
A: Nice to meet you too.
Where are you from? (19= اهل کجایی؟
پی ببرید که فلان شخص اهل کدام کشور است:
A: Nice to meet you, Sergio. So, where are you from?
B: I’m from Spain.
What’s your phone number? (20 = شماره تماست چند است؟
وقتی شما قصد دارید ارتباط خود را با شخصی حفظ کنید این عبارت مناسب است:
It would be great to meet up again sometime. What’s your phone number?
Do you have Facebook? (21= فیسبوک داری؟
این عبارت هم مثل بالایی برای حفظ ارتباط است:
Let’s keep in touch! Do you have Facebook?
How can I help you? (22= چطور می‌توانم کمک‌تان کنم؟
معمولا گارسون‌ها، منشی‌ها و خدمه‌ی هتل این سوال را می‌پرسند. موقع جواب دادن به تماس‌های ناشناس نیز به‌کار می‌رود:
[On the phone]: Hello, this is Rebecca speaking. How can I help you?
I’ll be with you in a moment. (23= چند لحظه‌ی دیگر خدمت می‌رسم
زمانی به‌کار می‌رود که کسی با شما کاری دارد یا شما را صدا می‌زند اما شما قبلش باید کاری را به اتمام برسانید و به نزد او بروید:
Good morning! I’ll be with you in a moment. / Good morning! I’ll be right with you.
What time is [event]? (24= [ ] چه ساعتی است؟
برای اطلاع از زمان شروع کلاس، حرکت قطار، جلسه، قرار دوستانه، سانس سینما و ... به‌کار می‌رود:
What time is our meeting on Wednesday?
Please call me (back) at… (25 = لطف کنید با من تماس بگیرید
بعد از دادن شماره تلفن به‌کار می‌رود:
Hi, this is Cathleen from the financial office.
I’m wondering if you found those missing receipts.
Please call me back at 555-5555. Thanks!
(Oh really?) Actually, I thought… (26 = (اوه جدی؟) در واقع من فکر کردم که...
وقتی شما با چیزی مخالفید اما نمی‌خواهید دل طرف بشکند و به طریقی می‌خواهید مودبانه و نرم مخالفت خود را بیان کنید:
A: So Sam’s coming in tonight at 8, right?
B: Actually, I thought he wasn’t working at all this week.
A: Oh, ok. I’ll have to look at the schedule again.
Actually, I [verb]… (27= در واقع، من [ فعل‌ّ]
مثل موقعیت‌های عبارت بالا به‌کار می‌رود:
A: Did you finish the reports?
B: Actually, I am running a bit behind, but they’ll be done by noon!
C: When you type, always put two spaces between sentences.
D: Actually, I learned to put a single space between sentences.
I’m (just) about to [verb]… (28 = من تقریبا دیگر دارم [فعل]
برای زمانی به‌کار می‌رود که در شرف انجام کاری هستید:
I’m just about to send those faxes.
I’m about to go and pick up some coffee. Do you want anything?
هر عبارت را که برای اولین بار می‌خوانید، چهار بار آن را با صدای بلند تکرار کنید. بله، چهار بار! می‌توانید با استفاده از یک تلفن همراه، رایانه یا دستگاه ضبط صوت صدای خود را ضبط کنید. به این ترتیب می‌توانید صدای ضبط شده خود را گوش دهید و روی تلفظ خود در خانه کار کنید.
هر روز دو عبارت را انتخاب و روی آن‌ها تمرکز کنید. این کاری است که می‌توانید هر روز برای یادگیری انجام دهید.
